Mali hukuk, kamusal gelir elde etme ve bunları harcama işlerini düzenleyen kurallar bütününe denir. Mali hukuk, kamu gelirleri, kamu giderleri ve kamu borçlarından oluşur. Kamu gelirleri, devletin ve diğer kamu kuruluşlarının gelir sağlamak için elde ettikleri ekonomik değerlerden oluşur. Kamu giderleri, kamu hizmetlerinin ifası için kamu kuruluşlarının bütçelerinden yapmaları gereken harcamaları ifade eder. Kamu borçları ise, devletin vergi gelirleri dışında, geçici nitelikteki gelir kaynağını belirtir.
Devletin üstlenmiş olduğu kamu hizmetlerini yerine getirirken yapacağı harcamaları karşılamak amacıyla gelir elde etmesi gerekmektedir. Devlet gelirlerinin en önemli kaynağı ise vergilerdir. Vergi, kamu giderlerini karşılamak amacıyla devletin, tek taraflı ve egemenliğinin sonuçlarından biri olan vergilendirme yetkisine dayanarak kişilerin gelir, gider ve malları üzerinden aldığı ekonomik değerlerdir.
Herkes, kamu giderlerini karşılamak üzere, malî gücüne göre, vergi ödemekle yükümlüdür. (Ay. m. 73)
Vergi, resim, harç ve benzeri malî yükümlülükler kanunla konulur, değiştirilir veya kaldırılır. (Ay. m. 73)
Bu hükümler vergide genellik ve adalet ilkeleri ile kanunilik ilkelerinin geçerli olduğunu göstermektedir.
Vergilemede genellik ilkesi, herkesin kamu giderlerinin karşılanması için vergi ödemesini;
Vergilemede adalet ilkesi, verginin mali güce göre adaletli ve dengeli dağıtılmasını;
Vergilemede kanunilik ilkesi ise, vergi ve benzeri mali yükümlülüklerin yalnızca kanunla konulabileceğini, dolayısıyla kanunsuz vergi alınamayacağını ifade eder.
